Odamıza yeni gelmişti.

Duyduğuma göre hiç kalbi yokmuş adamın. Gelip yerleştikten sonra yatağına,

Ne oldu kalbine dedim yani hiç mi yok. Evet hiç yok, söküp kedilere vermişler dedi gülerek. Arkasında tekerlekleri olan küçük bir valiz parmak kalınlığında kasıklarına yakın yerden kalp bölgesine giden serçe parmağı kalınlığında kablo. Ve durmadan traktör sesiyle çalışan kalp.

Yani Demir Kalp. Yani yapay kalp.

Aynı odada üç gün yan yana yattık. Saatlerce konuşur sohbet ederdik. Kırk beş yaşlarında bir delikanlıydı.Adının önemi yok. Kalbi yoktu ama çok duygusal ve sulu gözlüydü.Kalpsizdi ama sevgi doluydu.Hayata sımsıkı bağlıydı.İzmir’de Ege üniversitesi kalp damar bölümde yatıyorduk .Bir odada beş kişiydik. Bir kısmımız yapay kalpli bir kısmımız demir kalpli.Karmaşık bir durum değilmi. Bedensel hastalığımız vücut bütünlüğümüze, yaşam evremize ve yaşam kalitemize doğrudan travmatik bir etki yapıyordu.

Ruh ve beden sağlığı bilindiği üzere bir bütündür.

Bedendeki değişiklikler beyni ve ruhu etkiler. Aynı zamanda ruhsal durumdaki çatışmalar ve sarsılmalar da bedeni etkiler. Bedensel hastalıklar kişiye, topluma, yaşa, kültüre, hastalığın nasıl algılandığına, hastalığın ima ettiği güçlüklere bağlı olarak kişinin denge ve uyumunu bozar. Bizzat yaşıyorduk bunları.

Yapay kalp ve demir kalp. Bilenler bilmeyenlere anlatmasın. Bilmeyenler lütfen Ege Üniversitesi Kalp Damar ünitesi takip bölümüne gelip bizleri dinlesinler. Davet ediyoruz sizleri. Çaylar sizden olsun, yaşanmışlıklar bizden. Söz hiç birimiz hiç birinize organlarınızı bağışlayın, organlarınız toprak olmasın demeyeceğiz. Bir kere baktın kalbimi yaktın yalnız bıraktın kalpsiz. Çok söylerdi bu şarklıyı kalbini kedilere verdiğini söyleyen arkadaş.Ve sürekli __ Kalbimin sesinden dolayı rahatsızlık veriyorum sizlere arkadaşlar,lütfen kusura bakmayın derdi.Yani kalbi çok ses çıkartarak çalıştığı için bizlere verdiği rahatsızlığı düşünür üzülürdü daima.Kelebekleri çok sevdiğini söylerdi bana. Anlıyorum seni derdim ağlardı.Her söylediğini yazmamı isterdi benden.Bana henüz demir kalp takılmamıştı.Sıramı bekliyor, ameliyat sürecine hazırlık yapıyordum.Aynı odada yattığımız bir arkadaş vefat etmişti.Çok üzülmüştük hepimiz.Ama kendisi hepimizden çok daha fazla üzülmüştü.Eşini çok seven bir erkekti.Ama kalbi yoktu.Kalbim olsa bağışlarım derdi.Kalp dışında sağlıklı olan tüm organlarını bağışlamıştı bu kalpsiz arkadaş. Kalbi olmadığı halde nasıl bu kadar sevgi dolu merhametli olabiliyordu anlayamamıştım.

Yoksa insan kalbi ile sevmiyor muydu. Yoksa vicdanımıydı insanı merhametli, insancıl kılan. Bende başarılı bir operasyonla ameliyat edildim ve gül gibi pardon demir gibi bir kalbim oldu. Kendimi çabuk toparladım. Hızla iyileşmeye başladım. Artık rahat uyuya biliyor, konuşabiliyor hatta yürüyebiliyordum. Bir gün onun kalbi arkasında çektiği valiz benimkisi omzunda çanta olarak odaları gezip moral dağıtmaya niyetlendik ama pek beceremedik. Çünkü bedensel ağrıları vardı hastaların. uyuyamıyor nefes bile almakta zorlananlar oluyordu Sıkı bir takip vardı bizim bölümde. Doktorlar ve hemşireler titizlikle sağlık sürecimizi takip ediyor günde birkaç kez bizleri ziyaret ederek beslenmemizden ilaçlarımıza kadar kontrol ediyorlardı.Yok mu böyle bir hastane.Ben iddia ediyorum var. Gelin görün. Ama küçücük sıkıntıları bahane ederek karamsarlık zırhını kuşandıysanız lütfen bir kez daha düşünün derim. Hepimiz psikolojik olarak yardıma, desteğe ve anlayışa ihtiyaç duyuyor birbirimizi moralize ediyorduk. Bakımlarımız yapılırken doktorlar ve hemşireler bizlerle olumlu ilişkiler kuruyor ve destek oluyorlardı.

İçinde bulunduğumuz psikolojik durumu anlıyor bizlere önem veriyorlardı.

Bizler tüm bu destekleri aldık. Hiç kimsenin aksini söyleyeceği kanaatinde değilim.

Vefat etti bu demir kalpli arkadaş. Ben hastaneden taburcu edildikten sonra duydum bu acı haberi.

Hala çıkmıyor aklımdan.

Evet çaylar sizden, sohbet bizden. Ya da sohbet sizden çaylar bizden olsun. Ama siz bizler kadar anlatamazsınız demir kalplilerin yaşadıklarını. Hayallerini, hayal bile kurmak istemeyişlerini. Davetsiz misafir kabul ediyor sabah sekizden akşam beşe kadar sizleri bu nezih huzur mekanına davet ediyoruz. Randevusuz gelebilir çay ısmarlaya bilir ya da ısmarlata bilirsiniz.

Sevgiyle kalın

Çünkü sevginiz yoksa içi boş çınlayan bir bakır kaptan farkınız olmayacaktır.