Başta coğrafyamızda olmak üzere, Afrika ve Asya’nın birçok ülkesinde terör yolu ile yaratılan iç savaşlar ve kargaşalar paylaşımcı emperyalist ülkelerin doyumsuzluğunun eseridir.

Kargaşa ve karmaşık durumun, nasıl bir tahribatla biteceğini bilmiyoruz. Sonucun oldukça dramatik olacağını bilmek için ise kahin olmaya gerek yok. Zira başlangıcı yeterince ipucu görüyoruz.

Acıklı bir durumu yaşamaktayız. Ne yazık ki kargaşa içindeki ülkelerin yönetimleri ve halkları öngörüden yoksundur. Anlamaktan yoksun olarak emperyalist ülkelerin plan ve programlarına hizmet etmektedirler.

Ateşe benzin dökmek gibi. Bu durumu yaşayan ülkeler, mevcut insan ve doğal kaynaklarını tahrip edip kaybettikten ve iş işten geçtikten sonra çaresizlik içinde işin özünü anlıyor. Ancak anladıklarında Kendilerine biçilen kaderi yaşamaktan başka çareleri kalmıyor.

Her şey gözlerimizin önünde ve kahredici şekilde devam ediyor. Hangi akla hizmetle çıkarı olmadığı halde kendisi için de aynı akıbet düşünülen üçüncü ülkeler, hakim kılınmaya çalışılan bataklığa  bulaşmaktadır? Asıl sorulması gereken sorulardan bir tanesi budur.

Emperyalizm; anılan ülkelerde önce terör ile ana unsurları tahrip ediyor. Sonra teröre kabul edilemez iğrençlikler sergiletiliyor. Daha sonra yarattıkları iğrençlikleri kaldırmak bahanesi ile her türlü güçlerini demokrasi yoksunu ülke yönetimi ve teröre karşı kullanıyorlar. Çoğunlukla ezilen halk oluyor. Bunu kabul etmek mümkün değildir.

Genel olarak bu ülkelerde işler bir demokrasi yoktur. Terörün yerleşmesi için uygun ortam, baskı ve adaletsizlik bulunmaktadır. Yani ülke yönetimleri, terör örgütleri, emperyalist devletler ve işbirlikçileri iç savaş, kargaşa ve istila için farkında olarak veya olmayarak zemin hazırlamaktadırlar.

Özet olarak, çağı anlamamış, demokrasi yoksunu yönetimler ile işbirlikçi terör örgütleri; emperyalizmin yardımı ile ülkeleri tahrip ederek ve halklarını sindirerek, bebek, kadın ve yaşlıların ölümüne veya onları köle gibi satarak derin travmalara neden olmaktadırlar.

İzaha çalışılan sonuçla karşılaşmamak ve içine çekilmemiz istenen ahlaktan yoksun iç savaşa karşı güzel ülkemiz Türkiye’yi kollamak zorundayız. Türkiye kolay kazanılmadı. Acıların en derinini 30 Ağustos Zaferi ile sonuçlanan Kurtuluş Savaşımız’da yaşadık.  

Bu millete aynı acıları yaşatmak, vicdansızlık ve iflah olunamaz bir vebaldir. Türkiye, tarihin derinliklerinden gelen kültürler manzumesi ve çok renkli bir halktan oluştuğu için kaşımaya müsaittir.

Örneklerden dersler çıkarmak zorundayız. Oyuna gelemeden, kendimiz, ailemiz, vatanımız ve geleceğimiz için akıllı olmalıyız. Bir arada kardeşçe yaşamayı öğrenmeliyiz. Birbirimiz ötekileştirmekten kaçınmalıyız.

Terör kimseye fayda sağlamamıştır. Ayrılıkçılıktan uzak, tam demokrasi ve birlik içinde mutlu olabiliriz. Vicdan muhasebesi yapmalı, geleceğimizi karartmak isteyen emperyalizme hizmet etmemeliyiz.

Sonuç olarak MESİAD gibi sivil toplum kuruluşlarına bu konuda çok iş düşmektedir. Gelin hep birlikte teröre karşı bir direniş sergileyelim. Tam demokrasi için bir ve diri olalım. Ülkemizde çok güzel şeyler oluyor. Bunların kıymetini bilerek sarılalım.  Ülkemizin bekası için birleşelim.

Başaracağımıza inanıyorum. Halkımız son demokrasi direnişi ile YENİ BİR TÜRKİYE yarattı. Ümit varım. Zafer Bayramınız kutlu olsun.

Mehmet DENİZ

MESİAD Yönetim kurulu Başkanı